Znakowanie narybku szczupaka – badania w skali laboratoryjnej

W badaniach laboratoryjnych również określono efektywność znakowania młodocianego szczupaka przy użyciu znaczków elastomerowych (VIE) i magnetycznych (CWT) (patrz rozdział Znakowanie materiału do zarybień). Jednocześnie zbadano wpływ przeprowadzonego zabiegu na tempo wzrostu i przeżywalność różnych form młodocianego szczupaka. Znakowania przeprowadzono w trzech grupach wielkości: ryby o średniej masie ciała 2,7 g (grupa M), 5,2 – 6,2 g (grupa S), 13,5 - 16,9 g (grupa D). Po znakowaniu ryby utrzymywano w basenach systemu recyrkulacyjnego i żywiono paszą sztuczną. Podchów trwał 48 dni w grupie M i 28 dni w grupie S i D.

Ryby z każdej klasy wielości, tj. osobniki poznakowane CWT, VIE i z grupy kontrolnej podzielono na trzy partie o równej liczebności i obsadzono baseny z tworzywa sztucznego o objętości 1m3, będących częścią RAS. Temperaturę wody utrzymywano w zakresie 18,0 - 22,5°C. Zawartość tlenu na odpływie z basenów podchowowych nie spadała poniżej 6,5 mg l-1, zawartość całkowitego azotu amonowego (CAA = NH4+ + NH3) nie przekraczała 0,2 mg l-1, a pH wody mieściło się w zakresie od 7,1 do 7,8. Procedury pomiarów były podobne jak u sandacza (patrz rozdział Znakowanie narybku sandacza – badania w skali laboratoryjnej).

U szczupaka znakowanie znaczkami elastomerowymi (VIE) nie miało wpływu na podstawowe wskaźniki chowu młodocianego szczupaka w grupie M i S, różnice zanotowano natomiast wśród największych badanych szczupaków (grupa D). Końcowa masa ciała i długość ciała były większe w grupie kontrolnej. W tej grupie przeżywalność ryb również była większa w grupie ryb nieznakowanych. Widoczność znaczków elastomerowych po zakończeniu eksperymentu wynosiła we wszystkich badanych grupach 100%.

Znakowanie CWT nie miało wpływu na badane wskaźniki chowu we wszystkich grupach. Retencja znaczków CWT była zależna od wielkości znakowanych ryb. W grupie M i S retencja znaczków była znacznie niższa niż w grupie D (największych badanych ryb), w której wyniosła 98,6%.

Wyniki eksperymentu pokazują, że znakowania znaczkami VIE i CWT nie mają wpływu na wzrost i przeżywalność młodocianego szczupaka o masie nieprzekraczającej 10 g.

Wskazują również na przydatność znakowania znaczkami VIE w krótkookresowych badaniach szczupaka. W przypadku znaczków CWT wysoką skuteczność znakowania uzyskuje się jedynie u szczupaków o masie ciała powyżej 13 g.