Sztuczny rozród szczupaka

Do rozrodu wykorzystano dzikie tarlaki pochodzące z jezior. Zostały one odłowione tuż przed tarłem w jeziorze Warniak k. Giżycka, należącym do Instytutu Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie. Odłów przeprowadzono przy pomocy sprzętu pułapkowego (kozaków i mieroż) oraz stawnego (wontonów). Po odłowie określano stopień dojrzałości ryb: dojrzałe od razu wycierano, a niedojrzałe przenoszono do sadzy lub luzgarów umieszczonych w jeziorze. Sztuczny rozród prowadzono w typowy sposób, stosowany w gospodarstwach rybackich. Tarlaki w luzgarach były przeglądane w odstępach dwóch – trzech dni. Po przeprowadzonym sztucznym rozrodzie dokonano oceny możliwości przywracania tarlaków do środowiska naturalnego.

Kolejnym etapem było umieszczenie zapłodnionej ikry w aparatach Weissa wylęgarni pracującej w systemie recyrkulacyjnym. Po wykluciu larwy przenoszono do odbieralników z umieszczonymi w nich firankami. Ostatnim etapem związanym z rozrodem było przenoszenie swobodnie pływających larw do podchowalni w celu dalszego chowu w systemach recyrkulacyjnych.