Celem podchowu było uzyskanie różnych wielkości materiału zarybieniowego do dalszych etapów badań: oceny efektywności zarybień. Podchów przeprowadzono wg metod opracowanych w IRS Olsztyn (patrz spis literatury). Wykorzystano systemy recyrkulacyjne (RAS) Zakładu Hodowli Ryb Jesiotrowatych w Pieczarkach wyposażone w baseny z tworzywa sztucznego o przekroju kwadratowym i objętości roboczej 0,8 m3.
Od samego początku podchów larw był prowadzony wyłącznie z zastosowaniem komercyjnych pasz – bez dodatku pokarmu żywego. Zastosowano typowe, dostępne na rynku komercyjne pasze przeznaczone dla ryb łososiowatych o zawartości białka powyżej 50% i tłuszczu w zakresie 16-20%. Początkowo wielkość granul paszy wynosiła 0,4 mm, jednak ze względu na szybki wzrost ryb już po kilku dniach należy ją zwiększyć do około 0,6 – 1,0 mm. Dobowa dawka paszy wynosiła, w zależności od zagęszczenia obsady 20 – 25% biomasy ryb. Ryby były żywione całodobowo za pomocą automatycznych karmników taśmowych. W celu zmniejszenia kanibalizmu stosowano sortowanie (sortownice kołyskowe) oraz wysokie zagęszczenia obsady. U larw przekraczały one 50 tys. osobników w m3 wody, a u narybku 15 kg w m3.
Po osiągnięciu założonych wielkości: (1) 1-2 g, (2) 5-10 g, (3) 15-30 g narybek został poznakowany i wykorzystany do eksperymentalnych zarybień stawów i jezior.